انا لله و انا الیه راجعون
کمتر از یک شبانه روز است که ایران اسلامی در بهتی عجیب وغمی سنگین فرو رفته است که مستند آن در سیما و چشمان ملتهب ملت انقلابی هویداست.
از ایثار گفتن چه محل اعرابی دارد برای کسی که خود، مصداق ایثار محض بود، کسی که می‌توانست در نعمت‌های دنیایی بیاساید و آسودگی اختیار کند، از جوانی و لذاتش، از جان و عمرش، از سرمایه‌ی فکری و استعدادهایش، همه و همه را در سفره‌ی انقلاب و نظام اسلامی گذاشت و با درایتی شگرف در علوم سیاسی و استعدادی شاخص در همه‌ی لحظات خود را در خط مقدم مجاهدت‌ها قرار داد.
سنت معرفت و وفاداری را در همه‌ی ثانیه‌های عمرش در کنار پیر خرد، امام روح‌الله (ره) و ولی امر مسلمین ، آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (حفظه الله تعالی) همواره به اثبات رسانید و در طلیعه‌ای که کائنات سیاه‌پوش ارتحال کریمه عشق، بانوی نور و آینه فاطمه معصومه سلام‌الله علیها بود، چشم از جهان فرو بست.
در قلم و هدف دشمن استعمار و استثمار ملت‌ها بود و در عمل امیرکبیری نوین برای نهضت و انقلاب. او واژه واژه صدای میرزا تقی خان فراهانی (طاب ثراه) را کتاب کرد و برای عظمت ایران اسلامی تا آخرین نفس و واپسین دقایق عمر در کار برقرار بود و از تلاش کوتاهی نکرد.
او فردا از مهد دانش (دانشگاه تهران) بر دوش ایرانیان وفادار، انقلابی و حق شناس تا آرامشگاه ابدیش بدرقه خواهد شد و در جوار مرادش خمینی کبیر، خواهد آرامید.
او که به نام هاشمی و به مرام نیز هاشمی وار بود و در برابر دشمنان اسلام، انقلاب و اهل بیت ایستاد و حال از پا خواد نشست.
ضایعه‌ی فقدان هاشمی عزیز بر سید هاشمی، امام خامنه‌ای و بر ملت ایثارگر و ایثار نشان ایران تسلیت.
شایان تذکر و یادآوری است که :
هاشمی زنده است، تا نهضت زنده است
روحش شاد و راهش پررهرو