به نام خدای حسین (ع) و به یاد حسین (ع) اسطوره سعادت و شهادت
بساط کرامت حسینی بر پاشده و خوان شفاعتش گسترده او در این سفره بهشتی، همه را یکسان می‌بیند و هیچکس را بر هیچکس ترجیح نمی‌دهد اما امیدوارم که اهل معرفت، معنا و تشخیص برای حضور عارفانه در مجالس حسینی از استماع و ارتکاب آنچه مورد تأیید علمای اسلام و روحانیت جامع الشرایط علوی نیست، پرهیز نمایند.
چندی است که دشمنان مکتب علوی و مذهب نبوی برای مقابله با اسلام ناب، جامه زهد از ریا پوشیده و مشغول به وهن مذهب و مکتب شده و علمای اسلام را به میدان کارزار کشیده و بر همه ما واجب است که در این مهم دنباله روی هدایت علما باشیم تا به طمع بهشت، خود و مکتب و مذهب را به هلاکت نرسانیم.
محرم و ایام عزای حسینی، سر منشأ بیعت‌های سپید و جهادهای نورانی است امروز یکی از فصل‌های جهاد و بیعت ما در شرح وظایف ابلاغی، ریشه دارد. ریشه‌ای عمیق که به واسطه نظام ولایی بر ما تکلیف شده است.
بنده به شخصه این روزها شاهد تلاش‌ها، فعالیت‌ها، پیگیری‌ها و راهنمایی‌های ریاست عالی بنیاد و قائم مقام محترم ایشان بوده و هستم، حال که مقامات عالی رتبه‌ی این سازمان، که مأموریتش افضل است، با چنین جدیتی پیگیری مسائل موسسه هستند، قطعاً بار را برای همه ما چه در صف و چه در ستاد سنگین‌تر می‌نماید تا از همه سیاست‌های ابلاغی دفاع جانانه و خردمندانه کنیم.
امید آن دارم این شور عالمگیر حسینی که قلب تمام تاریخ را مجروح کرده، در این سال که سال اقدام و عمل است، با شعور عجین شود و از مسیر شور با شعور، مسیر سعادت و عزت را بپیماییم.
در پایان امیدوارم که پیشاپیش توسل‌ها و عزاداری‌هایتان در محضر حق تعالی مقبول و مرضی رضایش گردد.
والسلام
پورحاج رضایی